Γαστρίτις
Η γαστρίτιδα είναι φλεγμονή της επικάλυψης του στομάχου. Με τον όρο φλεγμονή νοείται μία αντίδραση σε κάτι ερεθιστικό. Η αντίδραση οφείλεται σε πολλά αίτια μερικά από τα οποία είναι:
Συχνά αίτια
Ελικοβακτηρίδιο πυλωρού – Μικρόβιο το οποίο μεταδίδεται από ένα φορέα μέσα από την ανθρώπινη επαφή, συνήθως με το σάλιο. Το 2013 ήταν υπεύθυνο για 60.000 θανάτους.
Αντιφλεγμονώδη μη-στεροειδή (ΜΣΑΦ) – Φάρμακα που χρησιμοποιούνται συχνά για μυοσκελετικό πόνο, πόνους περιόδου κλπ. Εκπρόσωποι είναι η ασπιρίνη (Salospir), δικλοφενάκη (Voltaren), ιμπουπροφένη (Brufen, Nurofen), νιμεσουλίδη (Mesulid), πιροξικάμη (Feldene), λορνοξικάμη (Xefo), μεφεναμικό οξύ (Ponstan), ανταγωνιστές COX-2 (Arcoxia) και πολλά άλλα. Είναι ευρέως διαδεδομένα φάρμακα, με πολλές επιπλοκές και χρησιμοποιούνται εύκολα και με ελάχιστες ή καμία ενδείξεις, ακόμη και σε βρέφη.
Σπανιότερα αίτια
- Αλκοόλ
- Κάπνισμα
- Νόσος Crohn
- Άλλες αυτοάνοσες παθήσεις
- Ακτινοβολία
- Τροφή – Μπαχαρικά, σοκολάτα, τροφές πλούσιες σε λίπος, καφεΐνη
Η γαστρίτις μπορεί να παρουσιασθεί σαν οξεία νόσος ή σαν χρόνια. Μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορους βαθμούς έντασης, από ήπια έως βαριά.
Συχνά συμπτώματα
- Επιγαστρικό άλγος
- Ρέψιμο
- Τυμπανισμός
- Ναυτία
- Έμετος
- Ανορεξία
Η διάγνωση μπορεί κάποτε να βασισθεί στα συμπτώματα, αλλά ο διαγνωστικός έλεγχος με ενδοσκόπηση, αιματολογικά τεστ κλπ, γίνεται απαραίτητος στις μεγαλύτερες ηλικίες.
Θεραπεία
Η θεραπεία βασίζεται στην απομάκρυνση του βλαπτικού αιτίου και σε φάρμακα. Στα τελευταία συμπεριλαμβάνεται αντιβίωση για το ελικοβακτηρίδιο ή αντιεκκριτικές ουσίες (πραζόλες), αντιόξινα, προκινητικά φάρμακα και άλλα.